Polacy w Chorwacji: od cz？onków ‘starej’ mniejszo？ci do wspó？czesnych migrantów

Sa？etak Cho？ Polacy s？ w Chorwacji cz？onkami mniejszo？ci narodowej, badania pokazuj？, ？e stanowi？ wspólnot？ bardzo heterogenn？ bior？c pod uwag？ okres osiedlenia (od XIX wieku do dzi？), typy i przyczyny migracji (migranci ekonomiczni, migracja ma？？eńska), wykszta？cenie i zawód (od rolników do doktorów nauk) itd. Multilokalne badania empiryczne przeprowadzone zosta？y metod？ kwantytatywn？. Potomkowie osiedleńców w Slawonii (Staro Petrovo Selo, Kani？a, Vrbova), którzy przybyli pod koniec XIX wieku s？ dzi？ zasymilowani. Dla nich wa？na jest ？wiadomo？？ o pochodzeniu, wspomnienia o osiedleniu si？ ich przodków i wk？ad do rozwoju spo？eczno？ci przyjmuj？cej co przekazuj？ poprzez pami？？ kulturalna i komunikacyjn？. W ？yciu codziennym zachowa？y si？ zwyczaje zwi？zane z przygotowaniem posi？ków. Z drugiej strony, w Zagrzebiu w drugiej po？owie XX wieku osiedla？y si？ przede wszystkim wykszta？cone Polki w rezultacie ma？？eństw z obywatelami Chorwacji. Za？o？y？y Polskie Towarzystwo Kulturalne ？Miko？aj Kopernik“. W jego ramach uruchomi？y polska szko？？, dzia？alno？？ wydawnicz？, bibliotek？, a organizuj？ te？ liczne imprezy po？wi？cone tradycji i wspó？czesnej kulturze polskiej. W czasie pobytu w Zagrzebiu ？wiadome s？ swojej to？samo？ci, ucz？ o polskich tradycjach (których nie praktykowa？y w Polsce) i przekazuj？ je. Praca ukazuje na wielkie znaczenie czasowego (？stara“ – ？nova“ migracja) i socjokulturowego wymiaru przekazu, zachowania i konstrukcji spo？ecznej to？samo？ci narodowej tej ma？ej wspólnoty mniejszo？ciowej. Poprzez wgl？d w przekazywanie, uczenie i promocje polskiej kultury i to？samo？ci zauwa？amy znacz？c？ rol？ migrantek, które s？ bardzo dobrze zintegrowane w spo？eczeństwo chorwackie, okre？laj？ si？ jako Polki i ？wiadome s？, ？e ich to？samo？？ zawiera i polskie i chorwackie elementy. We wspó？czesnym spo？eczeństwie transnacjonalnym w kontek？cie Unii Europejskiej, takie praktyki migracyjne odgrywaj？ znacz？c？ rol？ w przysz？ej wspó？pracy mi？dzynarodowej