？trajkovi pulskih tramvajaca kao posljedica njihova lo？ega materijalnog statusa u kontekstu politi？kih i ekonomskih kriza u gradu

Sa？etak Tramvajski promet u Puli, zapo？ev？i svoje trodesetljetno prometovanje 1904., percipiran je kao segment modernizacije Pule koja je tada do？ivljavala svoju populacijsku, urbanisti？ku i infrastrukturnu ekspanziju. S druge pak strane, politi？ke i ekonomske krize u gradu utjecale su na funkcioniranje tramvajskoga prometa, odnosno na njegove zaposlenike kao njegovu socijalnu komponentu. Problemi pulskih tramvajaca zapo？eli su ve？ prve godine njegova prometovanja kroz sitna nezadovoljstva, a kulminirali su ？trajkovima izme？u 1910. i 1912., koji su se nastavili i nakon Prvoga svjetskog rata. Uzroci njihovih nezadovoljstava koja su se o？itovala kroz ？trajkove bili su velik broj slabo pla？enih radnika, koji su radili u nepovoljnim uvjetima, uz ？este otkaze kao rezultate nepovoljnih ugovora te nedovoljne brige lokalnih vlasti. Nerijetko su njihovi prosvjedi bili rabljeni u tada aktualne politi？ke svrhe, pri ？emu su socijalni problemi poprimali nacionalnu razinu, ？ire？i me？unacionalne antagonizme. Nerije？eni egzistencijalni statusi nerijetko su dovodili i do sukoba me？u tramvajcima, kao i do raspada njihovih obitelji, a sami ？trajkovi i pobune djelomi？no su utjecali na politi？ke i ekonomske prilike, posebice na svakodnevicu koju su osje？ali stanovnici kroz neredovitost prometovanja, neprofesionalnost osoblja zbog u？estalosti otkaza i novozapo？ljavanih slabo priu？enih tramvajaca te time uzrokovane ？este prometne nesre？e