Wp yw miejsca stymulacji prawej komory serca na wyst powanie utrwalonego migotania przedsionków

Wprowadzenie: Stymulacja koniuszka prawej komory serca (RVA) nie jest korzystna hemodynamicznie i powoduje w d u szej obserwacji upo ledzenie funkcji skurczowej lewej komory. Zjawisko to jest skutkiem niefizjologicznej sekwencji depolaryzacji i skurczu, które powoduj remodeling komór. Dlatego te coraz cz ciej w praktyce klinicznej stosowana jest stymulacja drogi wyp ywu prawej komory (RVOT) jako alternatywa dla stymulacji RVA. Jednak dane na temat korzy ci p yn cych ze stymulacji RVOT nie s jednoznaczne. W dotychczasowym pi miennictwie brak jest danych na temat wp ywu miejsca stymulacji prawej komory na wyst powanie migotania przedsionków (AF). Cel pracy: Ocena wp ywu miejsca stymulacji prawej komory serca (RVOT vs RVA) na wyst powanie utrwalonego AF u pacjentów leczonych sta stymulacj . Materia i metodyka: Do badań kwalifikowano kolejnych pacjentów z grupy 420 osób, u których implantowano stymulator DDD z powodu bloku przedsionkowo-komorowego i których czas obserwacji po zabiegu wynosi co najmniej 12 miesi cy. Kryteria wy czenia obejmowa y: upo ledzenie funkcji skurczowej lewej komory przed implantacj (LVEF<50%), niewydolno kr enia, stosowanie leków antyarytmicznych (z wyj tkiem β-blokerów), choroby tarczycy, wspó istniej c chorob w z a zatokowego, brak pe nej dokumentacji. Do badań zakwalifikowano 239 pacjentów (82 kobiet, 158 m czyzn) w wieku 23-91 lat. U 150 osób elektrod komorow implantowano do cz ci przegrodowej RVOT, a u 89 do RVA. W oparciu o wywiad i dokumentacj oceniano wyst powanie napadowego AF przed zabiegiem, obecno nadci nienia t tniczego, cukrzycy oraz stosowane leki. Wyst pienie utrwalonego AF rozpoznawano na podstawie EKG oraz wywiadu podczas rutynowej kontroli stymulatora po 12 miesi cach od implantacji. Wyniki: Grupy RVOT i RVA nie ró ni y si istotnie pod wzgl dem wieku ani p ci. Ponadto nie stwierdzono istotnych ró nic pod wzgl dem wyst powania napadowego AF przed zabiegiem, cukrzycy oraz nadci nienia t tniczego. Porównanie farmakoterapii stosowanej w obu grupach wykaza o, e cz sto stosowania ACE-inhibitorów, β-blokerów i statyn by a podobna. Jedynie blokery receptora angiotensyny (ARB) stosowane by y znamiennie cz ciej w grupie RVOT. Utrwalone AF wyst pi o u 7 pacjentów (2,9%) - 1 w grupie RVOT i 6 w grupie RVA. Analiza statystyczna wykaza a, e z analizowanych czynników tylko miejsce stymulacji ma istotny wp yw na wyst pienie utrwalonego AF. 85,7% osób z utrwalonym AF stanowili pacjenci z grupy RVA. Wnioski: Stymulacja drogi wyp ywu prawej komory wi e si z mniejszym ryzykiem wyst pienia utrwalonego mig