Komparativni pristup odre？ivanju pojma, koncepta i fenomena personalizma

Sa？etak U radu se prikazuju i analiziraju odre？enja personalizma u filozofskoj literaturi, osobito enciklopedistici i filozofskim rje？nicima razli？itih jezi？nih tradicija, filozofskih ？kola i razdoblja 20. stolje？a te iznosi poku？aj odre？enja tog filozofskog pravca kroz komparativnu perspektivu. Personalizam se u filozofskim, sociolo？kim, povijesnim i drugim tekstovima odre？uje kao filozofija, filozofski pravac, disciplina, ？kola, nauk, pokret, teorija, u？enje i sli？no. Pri tome, govor o personalizmu ima razli？ite konotacije, naglaske i obojanost, ovisno i o povijesnom, geografskom, ili ideolo？kom kontekstu. Iako se kroz povijest filozofije mogu pratiti korijeni personalizma do anti？kog doba, ipak se pojam personalizam vremenski uobi？ajeno ve？e uz 20. st. Razvidno je da u povijesnoj i zemljopisnoj difuziji ideja u modernoj misli postoji vi？e oblika personalizama. Spominju se ameri？ki idealisti？ki personalizam, ruski personalizam, razli？iti europski personalizmi, komunitarni kr？？anski personalizmi i sl. Svaki od tih oblika ima svoje razumijevanje o osobi i stavlja je u sredi？te filozofskog razmatranja. Korijeni personalisti？ke filozofije po nekima se？u do antike, iako je uobi？ajen stav da je koncept osobe razvijen u susretu gr？ke filozofije i novog, kr？？anskog na？ina razmi？ljanja. Na europskom kontinentu personalizam se obi？no ve？e uz tri ？kole: francusku u Parizu, njema？ku u G？ttingenu i Freiburgu te poljsku u Lublinu. Personalizam je imao odjek i u drugim europskim dr？avama. U Francuskoj personalizam nije bio samo filozofski pravac, ve？ je imao brojne sljedbenike i u razli？itim personalisti？kim pokretima te se taj personalizam detaljnije obra？uje u drugom dijelu ？lanku