Simbolisti？ki opus Mihe Marinkovi？a i njegova recepcija u srpskoj sredini

Sa？etak U radu se analizira simbolisti？ki opus nedovoljno istra？enog djela slikara Mihe Marinkovi？a. ？kolovan na Akademiji likovnih umjetnosti u Münchenu, poglavito je poznat kao slikar zaumnih tema, koje se mogu svrstati u korpus simbo- listi？kih tema krajem devetnaestog stolje？a. Od 1904. godine nastanjen u Beogradu, bio je aktivni sudionik kulturne scene srpske prijestolnice. Marinkovi？eve su slike izlagane u Paviljonu Kraljevine Srbije na Me？unarodnoj izlo？bi u Rimu 1911. godine. Njegov simbolisiti？ki opus obuhva？a standardne teme simbolisti？kog slikarstva: Meduza, Lucifer, Gre？nik, koje upu？uju na umjetnikovu li？nost i na kompozitno doba na razme？u vjekova. Simbolizam u Marinkovi？e- vu opusu odra？avaju njegove pouke ste？ene u Münchenu, koji je krajem 19. i po？etkom 20. stolje？a bio europski cen- tar somnambulnih tema i umjetni？kih eksperimenata. Marinkovi？ev je opus promatran u skladu s op？im strukturama simbolizma, s posebnim osvrtom na münchenski simbolizam. Upu？eno je na pojedine likovne kritike Marinkovi？evih simbolisti？kih slika, koje svjedo？e o povijesti recepcije njegova djela u kulturi Kraljevine Srbije po？etkom dvadesetog stolje？a. Pozitivno prihva？anje Marinkovi？evih slika u srpskoj sredini potvr？uje skladi？tenje trideset i pet njegovih djela u fundusu Narodnog muzeja u Beogradu