Iskustvo anarhije u pjesni？kom stvarala？tvu Josipa Severa i Vladimira Majakovskog

Sa？etak U radu se istra？uje odnos poetika Vladimira Majakovskog i Josipa Severa. Koriste？i donekle isto poimanje anarhije u pjesnika koje slu？i kao svojevrsni medijator navedenim poetikama, istra？uje se odnos knji？evnosti te ljestvice dru？tvenih vrijednosti. Budu？i da je kronolo？ka razlika pjesni？kog stvarala？tva pjesnika u pitanju relativno velika, smatramo kako je sada pravo vrijeme za komparativnu analizu poetika koriste？i klju？ne teorijske koncepte kao metodolo？ki okvir. Osnovu rada i prvotno istra？iva？ko pitanje pronalazimo u Severovu odnosu prema ruskom futurizmu te ranoj ruskoj avangardi. Poznata je ？injenica da je u po？etku Severova pjesni？kog stvaranja autor bio zanesen poezijom zauma ？to se mo？e vidjeti i iz prijevoda Vladimira Majakovskog. Unato？ poetskim razlikama pjesnika u pitanju, istra？uju se i sli？nosti koje izlaze iz okvira stilske dominante ruskog futurizma, a ve？u se uz poimanje na？ina dru？tvenog ure？enja. U radu se potvr？uje razlika u poetikama u smislu (ne)postojanja optimalne projekcije budu？nosti, ali i sli？nosti u odnosu prema poimanju dru？tvenih vrijednosti. Istra？ivanje ukazuje na razvojni put Severove poetike koji zapo？inje s fascinacijom ranom ruskom avangardom i poezijom zauma, ali se nastavlja u gotovo izoliranom smjeru. Stoga, smatramo kako se potvrdila tvrdnja na？e knji？evnoteorijske misli o Severu kao obnovitelju avangardisti？kih tendencija. Ta se tvrdnja dokazuje kroz donekle sli？na poimanja iskustva anarhije u poetikama ovih vrhunskih pjesnika