Reakcja buraka cukrowego na substancje humusowe i dolistne nawo？enie potasem

Sa？etak Burak cukrowy (Beta vulgaris L.) wymaga ？yznej gleby o wysokiej aktywno？ci biologicznej, bogatej w sk？adniki mineralne i organiczne. Biologiczne w？a？ciwo？ci gleby, takie jak aktywno？？ mikrobiologiczna i enzymatyczna, mo？na skutecznie poprawi？ poprzez zastosowanie substancji humusowych. Pozwala to na popraw？ dynamiki wzrostu, a w konsekwencji plonowania ro？lin. Celem niniejszych badań by？a ocena kie？kowania buraka cukrowego, w zale？no？ci od doglebowego stosowania preparatu humusowego Humistar (12% kwasów humusowych, 3% kwasów fulwowych), jak równie？ ocena plonu korzeni spichrzowych buraka cukrowego oraz zawarto？ci w nich cukru, w zale？no？ci od doglebowego stosowania Humistaru i/lub stosowania dolistnego nawozu potasowego Drakar (31% K2O, 3% N). Do？wiadczenie polowe przeprowadzono na glebie p？owej typowej. Doglebowe stosowanie Humistaru przyczyni？o si？ do zmniejszenia zdolno？ci kie？kowania buraka cukrowego, mierzonej jako % nasion, które wykie？kowa？y w ci？gu 14 dni po wysiewie. Jednak？e wzrost ro？lin w glebie traktowanej Humistarem by？ bardziej intensywny ni？ w kontroli. Stwierdzono istotny, pozytywny wp？yw Humistaru i Drakaru na plon korzeni buraka cukrowego. Zastosowanie dwóch testowanych preparatów nie przynios？o jednak lepszych efektów ni？ zastosowanie ka？dego z nich osobno. Czynnik badawczy nie wp？ywa？ na zawarto？？ cukru w korzeniach. Badania wykaza？y, ？e zarówno doglebowe stosowanie substancji humusowych, jak równie？ wykorzystanie dolistnego nawozu potasowego mo？e poprawi？ wydajno？？ buraków cukrowych, a tym samym zwi？kszy？ wydajno？？ biologiczn？ cukru z korzeni spichrzowych