Wp？yw metod regeneracji gleby na po？yteczn？ mezofaun？ w uprawie pszen？yta jarego

Sa？etak Celem pracy by？o okre？lenie wp？ywu ró？nych metod regeneracji gleby na plantacji pszen？yta jarego (×Triticosecale) na liczebno？？ i ró？norodno？？ gatunkow？ skoczogonków (Collembola: Hexapoda) i roztoczy (Acari: Arachnida). Do？wiadczenie prowadzono w latach 2008-2009 na plantacji pszen？yta jarego, w Rolniczym Zak？adzie Do？wiadczalnym Swojec we Wroc？awiu. W do？wiadczeniu stosowano ró？ne metody regeneruj？ce gleb？: upraw？ gorczycy bia？ej na nawóz zielony oraz polepszacze glebowe – EM (？Efektywne Mikroorganizmy”) i preparat Rosahumus. Kombinacje te uprawiano w konwencjonalnym oraz zerowym systemie uprawy roli. System zerowy, ze wzgl？du na pozostawianie resztek po？niwnych, równie？ potraktowano jako czynnik regeneruj？cy gleb？. Próby do analiz mezofaunistycznych pobierano dwukrotnie wiosn？ w ka？dym sezonie, w fazie wyd？u？ania p？dów pszen？yta (22-25 BBCH) oraz pocz？tku kwitnienia (51-55 BBCH). Organizmy wyp？aszano z gleby z wykorzystaniem aparatów Tullgrena. Roztocze i skoczogonki by？y istotnie liczniejsze w uprawie zerowej w porównaniu do uprawy konwencjonalnej, co jest korzystne dla jako？ci gleby. Odnotowano wyra？n？ preferencj？ roztoczy z rz？du Astigmata do uprawy zerowej. W zale？no？ci od systemu uprawy roli, zaobserwowane zró？nicowane preferencje grup mezofauny w stosunku do stosowanych polepszaczy glebowych. Uprawa zerowa jest najbardziej skuteczn？ metod？ regeneracji gleby, sprzyjaj？c？ wyst？powaniu po？ytecznych roztoczy i skoczogonków