Biopoliti？ki laboratorij i genetsko modificiranje psihe

Sa？etak U eri obilje？enoj univerzalnom fascinacijom i naivnom, ？mesijanskom” vjerom u spasonosne utilitaristi？ke, ？demiurgisti？ke” dosege genetske modifikacije i popratne modifikacije onog kauzalno-prirodnog, nezaobilaznim se name？e pitanje kriti？kog razmatranja fenomena psihe u kontekstu postavljenih metamorfoza. Naime, u ovom ？lanku autor ？e ljudsku psihu razmatrati kao svojevrsnu odno？ajnu, dijalekti？ku tangentu koja ？ivonosno povezuje um i tijelo pojedinca, u kognitivnom i materijalnom smislu. Tako？er ？e se argumentirati u prilog tezi da genetska modifikacija nad njome ne potrebuje klasi？ne istra？iva？ke laboratorije u kojima se znanstvenici ？igraju” mentalnim genima, namjesto ？ega se kao dostatni instrumentarij name？e onaj ？biopoliti？kog laboratorija”, aktualiziranog metodolo？kim instrumentarijem marketin？kih pritisaka, medijske lobotomije, biopoliti？kih manipulacija, abioeti？kog obrazovanja i pretjerane upotrebe medikamenata u djelokrugu psihijatrijskog tretmana psihi？kih poreme？aja. Nazna？ena pitanja dominirat ？e diskursom ？lanka, uz uvo？enje paradigmi orijentacijskog znanja i bioprotekcionisti？ke teleologije integrativne bioetike kao potencijalne znanstvene i dru？tvene platforme za preispitivanje i pragmati？no nadila？enje problematika rasprostrtih diskursom rasprave