|
Emigración gallega en el siglo XVI: el linaje Bahamonde en ChiloéKeywords: Galicia , Chiloé , genealogy , emigration , Bahamonde-Vaamonde , Escultura , Gallaecia , Proporción Armónica , Jefaturas Complejas , Escultura , Gallaecia , Proporción Armónica , Xefaturas Complexas Abstract: The article discusses about a Galician emigrant who was part of a military troop destined for the War of Arauco. He had established himself in the captaincy of Chile, leaving signifi cant offspring in the southern island of Chiloé -which name of conquest was precisely province of Nueva Galiciauntil today. It shows historical data on the migrant as well as some genealogical notes about the lineage itself, making evident the need to complete a study that already started some years ago. In summary, a contribution to the presence and heritage of Galician origin outside its borders. El artículo analiza el uso de la conocida como Proporción Armónica o Proporción áurea en un tipo concreto de esculturas en el noroeste de la Iberia de la Edad del Hierro procedentes del sur de Gallaecia. Se propone que la aplicación de un concepto tan elaborado en la solución de una serie de problemas técnicos implica la existencia de artesanos especializados. Se considera que las esculturas de guerreros fueron un instrumento de legitimación de un grupo social dominante en un contexto de una sociedad de jefatura compleja. Estas esculturas, como artefactos ideológicos, fueron usadas en la Gallaecia de la tardía Edad del Hierro como una representación material del poder social. [gl] O artigo analiza o uso da co ecida como Proporción Harmónica ou Proporción áurea nun tipo concreto de esculturas no noroeste da Iberia da Idade do Ferro procedentes do sur de Gallaecia. Proponse que a aplicación dun concepto tan elaborado na solución dunha serie de problemas técnicos implica a existencia de artesáns especializados. Considérase que as esculturas de guerreiros foron un instrumento de lexitimación dun grupo social dominante nun contexto dunha sociedade de xefatura complexa. Estas esculturas, como artefactos ideolóxicos, foron usadas na Gallaecia da tardía Idade do Ferro como unha representación material do poder social.
|