TNF-α i rozpuszczalna forma receptora TNF-α typu 1 u dzieci z cukrzyc typu 1

Wprowadzenie: TNF-α i rozpuszczalna forma jego receptora typu 1 (sTNFR1) jako hormon prozapalny odgrywa istotn rol w patogenezie chorób autoimmunologicznych, insulinooporno ci, utrzymaniu homeostazy gospodarki lipidowej i w glowodanowej oraz rozwoju powik ań pó nych u chorych z cukrzyc typu 1 (DMT1). Cel pracy: Ocena st enia TNF-α i rozpuszczalnej formy receptora TNF-α typu 1 w surowicy krwi dzieci z DMT1 i korelacji z parametrami antropometrycznymi, wyrównaniem metabolicznym i stosowan metod insulinoterapii. Materia i metody: Grup badan stanowi o 67 dzieci chorych na DMT1 w okresie przedpokwitaniowym (T 2), bez powik ań i wspó istniej cych schorzeń dodatkowych, w wieku od 3,71 do 14,81 roku ( rednia±SD: 10,3±2,2). Czas trwania choroby wynosi od 1,83 do 9,00 lat ( rednia ± SD: 4,0±1,6), a wiek zachorowania waha si od 1,84 do 10,81 roku. Badane dzieci podzielono na podgrupy w zale no ci od stosowanej metody insulinoterapii, która nie by a zmieniana w okresie co najmniej 6 ostatnich miesi cy. Grup kontroln stanowi o 15 zdrowych dzieci, zgodnych co do wieku i p ci. Nie by o istotnych ró nic pomi dzy grupami co do wieku, wzrostu, masy cia a, BMI i wyrównania metabolicznego. Wyniki: St enia TNF-α w grupie badanej waha y si od 0,30 do 14,20 ng/ml ( rednia±SD: 1,62±0,41 pg/ml) i by y w sposób nieistotny ni sze od wykazanego w grupie kontrolnej: od 0,20 do 19,00 pg/ml ( rednia±SD: 1,67±1,41 pg/ml) (p >0,05). Najwy sze st enia TNF-α stwierdzono u dzieci leczonych ci g ym podskórnym wlewem insuliny, ni sze w podgrupie leczonej intensywn i konwencjonaln insulinoterapi . St enia sTNFR1 w grupie badanej waha y si od 707,00 do 1646,00 pg/ml ( rednia±SD: 1028,18±181,24 pg/ml) i by y w sposób nieistotny wy sze od wykazanego w grupie kontrolnej: od 613,0 do 1310,00 pg/ml ( rednia±SD: 978,00±203,03 pg/ml) (p >0,05). Najwy sze st enia sTNFR1 stwierdzono u dzieci leczonych ci g ym podskórnym wlewem insuliny, ni sze - w podgrupie leczonej intensywn insulinoterapi , a najni sze - w podgrupie leczonej konwencjonalnie. Wnioski: st enie TNF-α jest u dzieci z DMT1 nieistotnie ni sze, koreluje ujemnie jedynie z wysoko ci cia a oraz nie zale y istotnie od stosowanej metody insulinoterapii. St enie sTNFR1 jest u dzieci z DMT1 nieistotnie wy sze, koreluje z podstawowymi parametrami antropometrycznymi i nie zale y od stosowanej metody insulinoterapii.